Από τον Χρήστο Μαγγούτα.
Γιατί λύσσαξαν τα δυο κόμματα εξουσίας να βάλουν στην κυβέρνηση, ήτοι να «αυτοθυσιάσουν», την πολύφερνη νύφη, την Αριστερά; Έτσι κι αλλιώς έχουν μαζί με τη ΔΗΜΑΡ 168 έδρες και μπορούν να κυβερνήσουν άνετα όπως και το ΠΑΣΟΚ, στο μεγαλύτερο διάστημα των τελευταίων χρόνων που τα πήγαινε μια χαρά και δυο τρομάρες με 153 έδρες. Και το πάθος τους να βάλουν τον Σύριζα στην κυβέρνηση είναι τόσο μεγάλο που προτιμούν να κάνουν νέες εκλογές παρά κυβέρνηση χωρίς την Αριστερά.
Η εξήγηση είναι κυνικά ωμή: Μπαίνοντας ο Σύριζα στην κυβέρνηση αφίενται οι αμαρτίες των κομμάτων εξουσίας εδώ και 30 χρόνια. Το Μνημόνιο ήταν ο τρόπος για να καλύψουν όλες τις παρανομίες τους, τους δανεισμούς που δε χρειάζονταν, να λογοδοτήσουν πού πήγαν τα 350 δις που τώρα πρέπει να πληρώσει ο λαός με τη θηλιά στο λαιμό. Λέει πουθενά το Μνημόνιο ότι πρέπει να αναζητηθούν ευθύνες, να κατασχεθούν περιουσίες, να μπουν κάποιοι στη φυλακή; Τρελός είσαι, ασφαλώς όχι. Το Μνημόνιο ήρθε για να σκεπάσει τις βρωμιές τους, όχι για να τις αποκαλύψει. Αν μπει η Αριστερά στην εξουσία δίνει συγχωροχάρτι σε όλα αυτά, λες και δεν έγινε τίποτα, λες και κατέβηκαν Αρειανοί και άδειασαν τα ταμεία της Ελλάδας και έφτιαξαν βίλες στην Εκάλη, ή λες και είχε βρεθεί η νεράιδα που με το μαγικό ραβδί της έκανε εκατομμυριούχους όσους έμπαιναν στη Βουλή. Θέλουν να περάσουν από την κολυμπήθρα του Σιλωάμ της Αριστεράς και να εξαγνιστούν δια μαγείας, να πέσει απόλυτη λήθη στις πράξεις τους.
Εδώ η Αριστερά τους χαλάει τη συνταγή. Δεν το λέει καθαρά αλλά το υπονοεί: εσείς καταστρέψατε την Ελλάδα, θέλετε να συνεργαστώ με τους λύκους για να σώσουμε δήθεν τα πρόβατα; Δεν ξέρω τι πρόγραμμα έχει ο Τσίπρας για το μέλλον, αλλά χαίρομαι τη στάση του που λέει: με πολιτικούς που κατάστρεψαν την Ελλάδα δολίως και κατά συρροήν για δεκαετίες, δεν συνεργάζομαι. Ελπίζω να το πάει ακόμα πιο πέρα και να ζητήσει να γίνουν έλεγχοι και να τιμωρηθούν οι ένοχοι. Ήδη έχει δηλώσει την πίστη του στη απλή αναλογική. Σκεφθείτε τι σόι γελοιογραφία δημοκρατίας έχουμε στην Ελλάδα: 50 βουλευτές, ήτοι το ένα έκτο του εκλογικού σώματος ή περίπου 1.5 εκατομμύριο πολίτες άλλο ψηφίζουν και άλλο εκλέγουν (το πρώτο κόμμα). 20% των πολιτών που ψήφισε κόμματα που δεν πήραν το περιβόητο 3%, ήτοι άλλοι 1,500,000 κατακρημνίζονται στον Καιάδα της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Τη θεωρία του σφάξε με αγά μου ν’ αγιάσω δε την έχει ο Σύριζα. Και πιθανώς να σέβεται το δείγμα δημοκρατίας που έχει απομείνει στην Ελλάδα, μια και η χώρα βασικά διοικείται από καμιά εκατοστή άτομα εκτός Ελλάδας ή από δοτό πρωθυπουργό ή Πρόεδρο της Δημοκρατίας που αντιπροσώπευε τον ελληνικό λαό, όσο τα κόμματα εξουσίας που τον επέλεξαν.
Δεν ξέρω πού θα μας οδηγήσει η ξεροκεφαλιά της Αριστεράς. Μπορεί σε χειρότερες οικονομικές συνθήκες. Αλλά θα πάμε εκεί με λεβεντιά, όρθιοι όχι μπουσουλώντας όπως μέχρι τώρα. Κι η λεβεντιά ήταν, και ελπίζω ότι συνεχίζει να είναι, το χαρακτηριστικό της φυλής μας.
Τα πλοία περιμένουν να σηκωθεί ούριος άνεμος. Για την Τροία που στις μέρες μας λέγεται Τρόικα. Αλλά η Ιφιγένεια της Αριστεράς έγινε σκληρό καρύδι πια και δεν τους κάνει το χατίρι να την «αυτοθυσιάσουν».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.