Σάββατο 22 Ιουνίου 2013

Υπάρχουν υγιείς δυνάμεις;

Η ΔΗΜΑΡ αποσύρεται από την κυβέρνηση και ανοίγει τον δρόμο για τον ΣΥΡΙΖΑ. Όσοι αναρωτιούνται γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπόρεσε τον τελευταίο χρόνο να ανεβάσει αισθητά τα ποσοστά του και, κυρίως, να μετατραπεί σε λαϊκό κίνημα με δυνατή παρουσία στους δρόμους, ας κοιτάξουν προς την ΔΗΜΑΡ.
Πριν από έναν χρόνο, οι αριστεροί της ΔΗΜΑΡ μπαίνουν σε μια κυβέρνηση μαζί με την Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, αν και, προεκλογικά, ο Φώτης Κουβέλης το απέκλειε.
Η πρώτη σκέψη που έκανα τότε ήταν πως οι αριστεροί είναι οι πιο ξεπουλημένοι απ’ όλους και πως τους εξαγοράζεις πιο φθηνά απ’ όλους.
Χιλιάδες τα παραδείγματα. Πάρτε για παράδειγμα τους δημοσιογράφους. Κοιτάξτε από πού ξεκίνησαν οι τηλεδημοσιογράφοι-παπαγαλάκια των νταβατζήδων των ΜΜΕ. Σχεδόν όλοι ήταν κάποτε κομμουνιστές.
Η απόφαση της ΔΗΜΑΡ να συμμετάσχει στην κυβέρνηση μαζί με την Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ μου θύμισε αυτό που είχε πει την δεκαετία του ’90 η Μαλβίνα Κάραλη για τον Συνασπισμό: «Ο Συνασπισμός δεν είναι κόμμα. Είναι δέκα κώλοι που γυρεύουν καρέκλα».
Η ΔΗΜΑΡ ήταν ένα κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ, οπότε η είσοδος της στην κυβέρνηση, μαζί με τους σάπιους της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, έστειλε στην κοινωνία το μήνυμα πως και η Αριστερά είναι μια από τα ίδια. Όλα για την καρέκλα.
Αυτό έκανε κακό στον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι δύσκολο να πείσεις για την διαφορετικότητα και την τιμιότητα των προθέσεών σου, όταν οι επί χρόνια σύντροφοί σου συμμετέχουν στην κυβέρνηση και ακκίζονται με ακροδεξιούς όπως ο Σαμαράς, ο Βορίδης και ο Άδωνις.
Πόσο διαφορετικός να πιστέψουμε ότι είσαι;
Αν η ΔΗΜΑΡ δεν είχε αποχωρήσει από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν σήμερα κυβέρνηση.
Μάλλον, η ΔΗΜΑΡ αποχώρησε από τον ΣΥΡΙΖΑ, για να μην γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση. Πάντα, οι νταβατζήδες της διαπλοκής είχαν τον τρόπο να εξαγοράζουν βουλευτές και ολόκληρα κόμματα. Και, ξαναλέω, τους αριστερούς τους εξαγοράζεις φθηνά. Σχεδόν τζάμπα.
Τώρα η ΔΗΜΑΡ αποχωρεί από την κυβέρνηση και η πρώτη σκέψη που κάνω είναι πως η ΔΗΜΑΡ βλέπει πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα γίνει κυβέρνηση και ετοιμάζεται να πάρει θέση σε αυτή την κυβέρνηση.
Καρέκλα να ‘ναι, κι όπου να ‘ναι.
Άμα έχεις και εντελώς χεσμένη την αξιοπρέπειά σου, πας από δω κι από κει. Πας παντού. Σαν βίζιτα.
Κι αποδεικνύεις πως και οι αριστεροί είναι σκατάδες. Γιατί οι δεξιοί το ξέραμε πως είναι σκατάδες. Αλλά τουλάχιστον οι δεξιοί δεν το έκρυβαν ποτέ πως είναι σκατάδες. Οι δεξιοί δεν το έπαιξαν ποτέ ιδεολόγοι. Μόνο για την πατρίδα μιλάνε σαν ιδέα, αλλά το κάνουν με τέτοιο τρόπο και τόσο άτσαλα, που σου κλείνουν το μάτι πως πατρίδα εννοούν τον εαυτό τους και την τσέπη τους. Όπως την εννοείς κι εσύ, δηλαδή.
Ίσως, είναι γελοίο σήμερα να μιλάμε για Αριστερά και Δεξιά. Πάντως, κάπως πρέπει να περιγράψεις τους πολιτικούς χώρους, οπότε, μέχρι να βρεθούν νέοι όροι, είναι αναπόφευκτο.
Ξέρω αρκετούς δεξιούς που θα ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ επειδή κάνουν εμετό με τον Αντώνη Σαμαρά και την ακροδεξιά ομάδα του.
Ξέρω και πολλούς πασόκους που θα ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ αλλά σε αυτούς δεν χρειάζεται να αναφερθώ. Μας έχουν περικυκλώσει. Τους πατάς.
Προσωπικά, δεν με πείθει ο ΣΥΡΙΖΑ -έχει κάποια καλά στελέχη αλλά έχει και αρκετούς Κουβέληδες, ενώ και οι θέσεις του δεν είναι καθαρές-, αλλά καταλαβαίνω πως, εδώ που έφτασαν τα πράγματα, η ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει για πολλούς Έλληνες με μονόδρομο.
Δυστυχώς, θα είναι μια ψήφος απελπισίας, δεν θα είναι μια ψήφος επιλογής.
Και γι’ αυτό, δεν φταίει μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ. Φταίνε και οι πολίτες. Κυρίως, οι πολίτες.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν πολύ πιο χρήσιμος μετά τις εκλογές του περασμένου καλοκαιριού. Όταν δεν το περίμενε και όσο ακόμα η υπόθεση της οικονομικής διάσωσης της χώρας παιζόταν. Τώρα είναι κάπως αργά.
Η ταπεινή μου γνώμη είναι πως η επόμενη κυβέρνηση δεν πρέπει να είναι αριστερή ή δεξιά.
Η επόμενη κυβέρνηση πρέπει να αποτελείται από δεξιούς, αριστερούς και κεντρώους που επιθυμούν συνειδητά τη ρήξη με την σαπίλα και την αποκατάσταση της Δημοκρατίας και της Δικαιοσύνης.
Μια αριστερή κυβέρνηση δεν μπορεί να το πετύχει αυτό τη συγκεκριμένη περίοδο. Χρειάζονται όλες οι υγιείς δυνάμεις του τόπου.
Κι όταν λέω «υγιείς δυνάμεις του τόπου», δεν εννοώ αυτό που περιγράφεται σήμερα ως «υγιείς δυνάμεις», δηλαδή τον Μπόμπολα και τον Λάτση.
Χρειάζεται συμφωνία, συμμαχία και ειρήνη ανάμεσα στις υγιείς δυνάμεις της Αριστεράς, της Δεξιάς και όλων των άλλων πολιτικών χώρων.
Χρειάζεται συμφωνία, συμμαχία και ειρήνη ανάμεσα στις υγιείς δυνάμεις που δεν συμμετείχαν στο ξέσκισμα της χώρας.
Υπάρχουν αυτές οι υγιείς δυνάμεις;
Τι να σας πω, δεν ξέρω.
Αλλά χρεοκοπήσαμε οικονομικά· ας μην επιτρέψουμε να χρεοκοπήσει και η δημοκρατία μας


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.