Ο Μπογιόπουλος ισοπεδώνει τη Βούλτεψη για τα... περί Δημοκρατίας

                       Του Νίκου Μπογιόπουλου

 Σε συνέντευξη της στον «Real FM» η κυβερνητική εκπρόσωπος κυρία Βούλτεψη δήλωσε χτες ότι στην Ελλάδα επικρατεί κανονική Δημοκρατία και όχι σοβιετική, όπως τόνισε…

    Συμφωνούμε απόλυτα με τη κυρία Βούλτεψη. Ορισμένες – πρόχειρες – αποδείξεις για την ορθότητα της διαπίστωσης της κυρίας Βούλτεψη είναι και οι εξής:

   Πρώτο: Αν δεν υπήρχε κανονική Δημοκρατία στην Ελλάδα δεν θα ήταν δυνατόν να ψηφιστεί ένα Μνημόνιο με μόλις 151 ψήφους στη Βουλή. Το Μάη του 2010 η κυβέρνηση έφερε στη Βουλή προς κύρωση το Μνηµόνιο. Ουδείς αμφισβήτησε ποτέ ότι το Μνηµόνιο συνιστά συν τοις άλλοις µια σύµβαση διεθνούς χαρακτήρα της Ελλάδας µε διεθνείς οργανισµούς. Αλλά γι’ αυτού του τύπου τις συµβάσεις το Σύνταγµα περιλαµβάνει ειδική διάταξη όσον αφορά την κύρωσή τους. Το άρθρο 28 του Συντάγµατος προβλέπει αυξηµένη πλειοψηφία 180 ψήφων για την κύρωσή τους από τη Βουλή. Η κανονική Δημοκρατία, όμως, τσαλαπάτησε ακόµα και το Σύνταγµά της. Ετσι δια χειλέων του (και συνταγµατολόγου) Ε. Βενιζέλου, κατοπινού διαδόχου του Γ.Παπακωνσταντίνου στη θέση του υπουργού Οικονοµικών και σημερινού αντιπροέδρου της κυβέρνησης Σαμαρά, ακούσαμε ότι αρκούσε η εφαρμογή της «τυπικής» (!) διάστασης της δηµοκρατίας» και ότι για την κύρωση του Μνηµονίου αρκούσαν οι 151 ψήφοι.

   Θα μπορούσε, άραγε, να συμβεί κάτι τέτοιο αν η Δημοκρατία στην Ελλάδα δεν ήταν κανονική;….

    Δεύτερο: Αν δεν υπήρχε κανονική Δημοκρατία στην Ελλάδα δεν θα ήταν δυνατόν, σε εντελώς άσχετο νοµοσχέδιο του Υπουργείου Εσωτερικών, να έχει κατατεθεί από τον Μάρτη του 2010 µια πολύ «περίεργη» τροπολογία. Με τη συγκεκριµένη τροπολογία και «κατά παρέκκλιση κάθε γενικής ή ειδικής διάταξης», όπως σαφώς τονίζεται, ο εκάστοτε πρωθυπουργός παρέχει στον... εαυτό του το δικαίωµα να αναθέτει µελέτες και έργα, να συγκροτεί επιτροπές και οµάδες εργασίας, να καθορίζει τις αµοιβές των µελών τους και κυρίως: µε την τροπολογία παραχωρείται στον πρωθυπουργό το αποκλειστικό δικαίωµα να αποφασίζει την παράδοση σε αυτές τις επιτροπές κάθε πληροφορίας και κάθε εγγράφου του κράτους, ακόµα κι αν –όπως αναφέρεται στην τροπολογία– αυτό το στοιχείο «χαρακτηρίζεται κρατικό απόρρητο ή εµπιστευτικό»...

    Θα γίνονταν  τέτοια πράγματα σε μια Δημοκρατία που δεν είναι κανονική;…

   Τρίτο: Αν δεν υπήρχε κανονική Δημοκρατία στην Ελλάδα δεν θα ήταν δυνατόν με άλλη πραξικοπηματική τροπολογία να «νοµιµοποιείται» ο εκάστοτε υπουργός επί της Οικονοµίας να προχωρά σε όποια συµφωνία θέλει µε το ∆ΝΤ, την ΕΚΤ και τα ξένα κράτη της ΕΕ, για την οποία συµφωνία το κοινοβούλιο απλώς και µόνο θα... «ενηµερώνεται» (!), αφού αφαιρέθηκε από τη Βουλή ακόµα και η στοιχειώδης αστικοδηµοκρατική αρµοδιότητα να την επικυρώνει ή να την απορρίπτει! Η τροπολογία αναφέρει: «Τα µνηµόνια, οι συµφωνίες και οι συµβάσεις εισάγονται στη Βουλή για συζήτηση και ενηµέρωση. Ισχύουν και εκτελούνται από της υπογραφής τους». Στις κανονικές Δημοκρατίες, απ΄ότι φαίνεται, η κύρωση µιας συνθήκης και µιας συµφωνίας µε ξένα κέντρα ανήκει στη δικαιοδοσία της «ενός ανδρός Αρχής» (!), της Αυτού Εξοχότητος του εκάστοτε υπουργού της εκάστοτε κυβερνήσεως των «Λουδοβίκων» και των «σωτήρων».

   Έτσι, μάλλον, θα λειτουργούν οι κανονικές Δημοκρατίες…

    Τέταρτο: Αν δεν υπήρχε κανονική Δημοκρατία στην Ελλάδα πώς θα ήταν δυνατόν να κατατεθεί τον Ιούνη του 2010 στη Βουλή η δανειακή σύµβαση µε την τρόικα για το θεαθήναι και μόνο; Αυτή η κατάπτυστη συµφωνία µε την οποία η Ελλάδα αμετάκλητα και άνευ όρων παραιτείται από κάθε ασυλία που έχει ή που πρόκειται να αποκτήσει όσον αφορά τα περιουσιακά της στοιχεία, δεν κυρώθηκε ποτέ! Ναι! Κατέθεσαν στο κοινοβούλιο μια δανειακή σύμβαση που έθετε την Ελλάδα υπό το αγγλικό δίκαιο, αλλά µόνο... προς «ενηµέρωση». Όχι µόνο απαγορεύτηκε, τότε, στη Βουλή ακόμα και η διαδικασία της τυπικής επικύρωσής της, αλλά απαγορεύτηκε µέχρι και η συζήτηση για τη σύµβαση!

    Έτσι θα λειτουργούν, πιθανώς, οι κανονικές Δημοκρατίες. Οι συμβάσεις που υπαγορεύουν ότι «ούτε η Ελλάδα ούτε τα περιουσιακά της στοιχεία έχουν ασυλία λόγω εθνικής κυριαρχίας…» (!),  στις κανονικές Δημοκρατίες δεν ψηφίζονται και δεν συζητούνται καν. Απλώς εφαρμόζονται…

***

     Όπως γίνεται αντιληπτό και σε σχέση με τα προηγούμενα, μπροστά δηλαδή στην τόση… κανονικότητα της Δημοκρατίας για την οποία επαίρεται η κυρία Βούλτεψη, θέματα όπως

-οι 462 (!) εφαρμοστικοί νόμοι των Μνημονίων που ψηφίζονται στο άψε σβήσε σε θερινά τμήματα και με (ν)τροπολογίες της νύχτας,

-τα 22.000 (!) άρθρα των νόμων των Μνημονίων που ψηφίζονται από υπουργούς χωρίς να τα έχουν διαβάσει,  

-οι 25 Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου που επιβλήθηκαν εν είδει «αποφασίζομεν και διατάσσομεν»  για να πίνεται «νόμιμα» το αίμα του λαού,

-οι δικαστικές αποφάσεις που καταργούν το χαράτσι αλλά δεν εφαρμόζονται και ανατρέπονται,

-οι δικαστικές αποφάσεις που δικαιώνουν τις καθαρίστριες αλλά δεν εφαρμόζονται,

-οι δικαστικές αποφάσεις που απαιτούν από τη «Χόχτιφ» την καταβολή του ΦΠΑ που έχει υπεξαιρέσει ύψους 600 εκατομμυρίων αλλά δεν εφαρμόζονται, 

-οι Μπαλτάκοι που είναι γραμματείς των υπουργικών συμβουλίων και εν τούτοις σαλιαρίζουν με τους ναζιστές,

    και μερικά (χιλιάδες) ακόμα παρόμοια… μικροζητήματα, θα πρέπει να θεωρούνται πταίσματα.  Ξέρετε, σε μια κανονική (αστική) Δημοκρατία, που προφανώς και δεν είναι σοβιετική, τέτοια πράγματα συνηθίζονται.    

ΠΗΓΗ: enikos.gr