Στην τελική ευθεία

 Ήδη μπήκαμε στην τελική ευθεία προς τις εκλογές, οι οποίες θ’ ακολουθήσουν φυσιολογικά την ανεπιτυχή-όπως ελπίζουμε-προσπάθεια της μνημονιακής συμμορίας να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Γιατί, αν, πέρα από κάθε ελπίδα, το επιτύχει, όχι μόνο θα συνεχιστεί το μέχρι τώρα καθεστώς της τρομοκρατίας και ληστοκρατίας, αλλά θα επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο.

Τα όσα θα συμβούν στο χρονικό διάστημα, που θα μεσολαβήσει από τώρα μέχρι τις εκλογές ίσως και να μη μπορούμε να τα διανοηθούμε. Όπως, για παράδειγμα, το βούρκο, που θα εμέσουν οι εξωνημένοι πολιτικοί και οι τηλεοπτικοί απατεώνες, προκειμένου να πτοήσουν και να τρομοκρατήσουν αφενός μεν τους βουλευτές και αφετέρου το λαό. Μπορούμε όμως να τα φαντασθούμε κάλλιστα από τα όσα προηγήθηκαν αλλά και τα όσα εδώ και τώρα συμβαίνουν. Γιατί η πραγματικότητα, την οποία ζούμε είναι πολύ περισσότερο εύγλωττη απ’ τα τρομοκρατικά και παραπλανητικά σενάρια, που θα επινοήσουν και θα επιστρατεύσουν, προκειμένου να μας πτοήσουν και να μας κρατήσουν δέσμιους στο καραβάνι του θανάτου, που σαν τους Χάροντες μας σέρνουν. 

Μια βασική αρχή, που θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας είναι ότι η αλήθεια είναι τελείως αντίθετη από αυτά, που θα μας λένε. Δεδομένου ότι αυτό συνέβη παγίως και σε κάθε περίπτωση μέχρι τώρα. Ή μήπως δεν ήταν αυτοί, που με στριγγιά φωνή ούρλιαζαν το «λεφτά υπάρχουν», για να μας πουν την επόμενη των εκλογών, με περισσή δολιότητα, ότι «δεν υπάρχει σάλιο»! Ή μήπως δεν ήταν ο σιωνιστής Σαμαράς, που προεκλογικά μας υποσχόταν «τα καλά του Αβραάμ και του Ισαάκ», για να μας προσφέρει μετεκλογικά μια κόλαση χειρότερη κι απ’ αυτούς ακόμη τους «εν σιωνισμώ» προκάτοχους αδελφούς του! 

Το άλλο, που επίσης πρέπει να προσέξουμε είναι να μην κάνουμε το τραγικό λάθος να πιστέψουμε ότι οι απατεώνες και λήσταρχοι αυτοί έκαμαν απλά και μόνο ανθρώπινα λάθη. Γιατί η πραγματικότητα φωνάζει ότι λειτούργησαν ως πληρωμένοι δολοφόνοι για λογαριασμό των αρχιλήσταρχων τοκογλύφων. Γιατί είναι αυτοί οι ίδιοι, που φρόντισαν με πολλούς και διαφόρους τρόπους να μας βυθίσουν όσο περισσότερο μπορούσαν, τόσο σαν χώρα, όσο και σαν νοικοκυριά, στο βούρκο του χρέους. Για να ’ρθουν στη συνέχεια και να δημιουργήσουν τις στρατιές των ανέργων, να κατακρεουργήσουν τις αποδοχές μας και να πολλαπλασιάσουν τους φόρους, προκειμένου να μας φορέσουν την αγχόνη της χρεοκοπίας. Με αποτέλεσμα άλλοι να οδηγηθούν στις αυτοκτονίες, που σε τελική ανάλυση, είναι δολοφονίες και άλλοι στο ξεσπίτωμα, ενώ εκατομμύρια πολιτών βυθίζονται στην έσχατη ένδεια και εξαθλίωση. Ή μήπως δεν δολοφονούν απροκάλυπτα την οικογένεια αυτοί, που υποχρεώνουν τον πολύτεκνο να πληρώσει τους ίδιους φόρους με τον εργένη; Ή δεν δολοφονούν τη θρησκεία μας και το λαό μας αυτοί, που αφελληνίζουν και αποχριστιανίζουν ύπουλα και μεθοδικά την παιδεία μας! Ή μήπως δεν δολοφονούν την πατρίδα μας αυτοί, που αμετάκλητα και άνευ όρων έχουν παραιτηθεί από την εθνική μας κυριαρχία! Μπορεί να είμαστε τόσο τυφλωμένοι, ώστε να μη βλέπουμε ότι απ’ τους αγγέλους αυτούς του ολέθρου μόνο τα ίδια και χειρότερα μπορούμε να περιμένουμε! 

Βέβαια ο μόνιμος αντίλογος στις περιπτώσεις αυτές είναι: Μήπως υπάρχουν και κάποιοι καλύτεροι; Κι όμως η μακραίωνη ιστορία μας έχει αποδείξει ότι αυτός ο τόπος δεν γεννάει μόνο Ιούδες και Εφιάλτες, αλλά και πατριώτες και ήρωες και αγίους. Και ασφαλώς οι καλύτεροι δεν μπορούν να βρεθούν ανάμεσα σ’ αυτούς, οι οποίοι εδώ και σαράντα χρόνια εφευρίσκουν μόνο δεινά να επισωρεύουν στις πλάτες μας. Σ’ αυτούς οι οποίοι με την απάτη και την τρομοκρατία έχουν κάνει υπέρτατο νόμο το έγκλημα και την προδοσία και έχουν κηρύξει απηνή διωγμό εναντίον κάθε έννοιας πατριωτισμού και δικαιοσύνης. Σ’ αυτούς, που έφτασαν στο κατάντημα να κατοχυρώσουν ακόμη και συνταγματικά τα κακουργήματά τους! 

Οι αρχαίοι έλεγαν «αρχή άνδρα δείκνυσι». Και η αρχή έδειξε ότι χειρότεροι απ’ αυτούς, που μέχρι τώρα λεηλάτησαν και λεηλατούν εμάς και την πατρίδα μας δεν μπορούν να υπάρξουν. Αφού δεν υπάρχει καμιά ατιμία, που δεν τη μηχανεύτηκαν και δεν την πραγματοποίησαν σε βάρος μας. Ας εγκαταλείψουμε, λοιπόν, τη Σκύλλα και τη Χάρυβδη της μέχρι τώρα δόλιας και προδοτικής συγκυβέρνησης κι ας δοκιμάσουμε κάποιους άλλους. Μπορεί αυτοί να αποδειχτούν καλύτεροι. Κι αν έχουμε κάποιες επιφυλάξεις απέναντί τους, που ενδεχομένως μας προβληματίζουν, ας φροντίσουμε να βρούμε το ιδεολογικό τους αντίβαρο. Σε τρόπο ώστε να φρενάρουμε τις οποιεσδήποτε παρεκκλίσεις τους. 

Είναι κάποιοι αριστεροί; Ας στηρίξουν τα αριστερά κόμματα, που έχουν προοπτική κυβέρνησης ή συγκυβέρνησης. 

Είναι δεξιοί; Ας ψηφίσουν όποιο δεξιό κόμμα έχει ανάλογες προϋποθέσεις. Έτσι ώστε να υπάρχει η δυνατότητα εξισορρόπησης των οποιωνδήποτε φυγοκέντρων δυνάμεων. 

Ένα θρησκευτικό γνωμικό λέει: «Το αμαρτάνειν είναι ανθρώπινο, αλλά το εμμένειν τη αμαρτία είναι σατανικόν». Που σημαίνει ότι το να κάνουμε λάθη είναι ανθρώπινο. Αλλά το να μένουμε προσκολλημένοι μόνιμα στο κακό είναι διαβολικό». Όπως, δυστυχώς συμβαίνει με όσους ακολουθούν τα κόμματα της τωρινής συγκυβέρνησης. Τα οποία, όχι μια και δυο, αλλά αναρίθμητες φορές με πολλούς και διαφόρους τρόπους έχουν αποδείξει ότι είναι στην υπηρεσία του σατανισμού και της μαμωνολατρίας. Και αυτό ισχύει πολύ περισσότερο γι’ αυτούς, οι οποίοι θέλουν, όχι απλά να λέγονται αλλά και να είναι χριστιανοί. Και μάλιστα ορθόδοξοι. Οι οποίοι θα έπρεπε να αισθάνονται φρίκη για το γεγονός ότι στηρίζουν, εδώ και χρόνια, το σατανικό καθεστώς, που λυμαίνεται τον τόπο μας και ολάκερη την ανθρωπότητα.

Το διαβάσαμε στο 

πάπα-Ηλίας